ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΟ

Κατά τή διάρκεια τῆς διακονίας μου μέ προβλημάτιζε συχνά τό παράπονο πολλῶν, (καί κυρίως ὀλιγογραμμάτων) γιά τή δυσκολία στήν κατανόηση τῶν λατρευτικῶν κειμένων γιά λόγους γλωσσικούς. Πολλές φορές σκέφθηκα νά ἀνοίξω ἕνα φροντιστήριο δωρεάν διδασκαλίας τῆς ἐκκλησιαστικῆς γλώσσας γιά ἱερεῖς καί λαϊκούς.

Ἡ μή ὕπαρξη ὅμως καταλλήλου χώρου καί τό βάρος τῶν πολλῶν μου ποιμαντι-κῶν καθηκόντων ὡς ἐφημερίου καί πνευματικοῦ λειτούργησαν ἀποτρεπτικά. Μαζί μέ αὐτά εἶχα καί τόν λογισμό, ὅτι μέ τό φροντιστήριο, ὅσο ἐπιτυχῶς καί ἄν λειτουργοῦσε, θά ὠφελοῦνταν μερικές δεκάδες ἀνθρώπων μόνο. Αὐτά ἦταν ἡ αἰτία πού μέ ὤθησαν νά τολμήσω νά ἀσχοληθῶ μέ τή μετάφραση τῶν Ἐκκλησιαστικῶν Κειμένων.

Ἡ ἀφορμή δόθηκε κατά τό δεύτερο καλοκαίρι μετά τή συνταξιοδότησή μου, τό 2008. Κάποιος   γνωστός μουσικός καί διδάσκαλος τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Μουσικῆς, μέ παρακάλεσε νά μεταφράσω τούς ὕμνους τῆς λατρείας μας. Νόμισα ὅτι εἶχε κατά νοῦν κάποιες ἐπιλεγμένες ἀκολουθίες, γιά νά ἐκτυπώσει κάποια σπιράλ, ἀλλά μοῦ εἶπε, ὄχι, ἀλλά ὅλες τίς ἑορταστικές ἀκολουθίες γιά εὐρεῖα χρήση. Δίστασα πολύ γιά ἕνα τόσο ἐργῶδες τόλμημα. Μοῦ δήλωσε ὅτι συνεργάζεται μέ ἐκδοτικούς οἴκους. Τότε πῆρα τήν ἀπόφαση μέ πολλούς δισταγμούς.

Βέβαια ἡ ἀρχική αὐτή σκέψη δέν τελεσφόρησε, γιατί τοῦ ἦλθαν οἰκογενειακές δοκιμασίες καί δέν θέλησα νά τόν ἐνοχλήσω ἀπό διάκριση. Δέν ἔχω πικρία γι' αὐτό, καί ἡ ἐκτίμησή μου πρός τό πρόσωπό του δέν μειώθηκε, ἀντίθετα τόν εὐχαριστῶ, καί ἡ ἐργασία συνεχίσθηκε καί ἔφθασε στό τέλος της, μέ τή σκέψη: Ἄς άφήσω στά παιδιά μου καί στά ἐγγόνια μου μιά πνευματική κληρονομιά, γιά νά μέ θυμοῦνται. Στήν προσπάθειά μου πνευματικά  καί ψυχολογικά μοῦ συμπαραστάθηκαν ἡ σύζυγός μου, τά παιδιά μου μέ τούς συζύγους τους καί τά ἐγγόνια μου. Ὅλους τούς εὐχαριστῶ γιά τήν κατανόησή τους στίς δυσκολίες πού συνάντησα, τούς εὐχαριστῶ ἀπό τήν καρδιά μου.

Τό ἔργο ὑπῆρξε ἐκτεταμένο καί κοπιῶδες, χωρίς νά διεκδικεῖ ἐπιστημονική καί φιλολογική ἀκρίβεια ἤ ποιητικότητα στήν ἔκφραση – ἄλλωστε προορίζεται να διευ-κολύνει τόν ἁπλό ἀναγνώστη-πιστό σέ μιά πρώτη ἐπαφή μέ τόν πλοῦτο τῆς ὑμνογραφίας μας- καί πιστεύω ὅτι ἔχει ἐλλείψεις καί λάθη λίγα ἤ πολλά, παρά τίς ἐπανειλημμένες διορθώσεις καί λόγῳ τῆς ἀπειρίας μου στή χρήση  τοῦ Ἠλεκτρονικοῦ Ὑπολογιστῆ. Ζητῶ  συγγνώμη καί τήν ἐπιείκειά σας, γιά τίς ἀτέλειες πού θά συναντήσετε.

Ὁλοκληρώθηκε. Νιγρίτα 11 Μαρτίου 2018. Τρίτη Κυριακή τῶν Νηστειῶν.
Προσκυνήσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ.               

ΔΟΞΑ ΤΩι ΑΓΙΩι ΘΕΩι.

 

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ

 

1. Χρησιμοποιῶ πολυτονικό σύστημα γιά ὁμοιότητα ἐμφανίσεως μέ τό Κείμενο.
2. Χρησιμοποιῶ αὐτόματο συλλαβισμό. Τό κείμενο δέν ἀνταποκρίνεται πλήρως, γι' αὐτό ἀκολούθησα τό παλιό σύστημα συλλαβισμοῦ στούς φθόγγους γκ, μπ, ντ, κ.λ.π.
3. Μετά τήν ἄνω τελεία δέν ἀρχίζω πάντοτε μέ μικρό γράμμα, διότι καί τά Λει-τουργικά Κείμενα παρουσιάζουν διαφορές μεταξύ τους στίς διαφορετικές ἐκδόσεις.
4. Συντομογραφίες:
   α) Συλ. καί ἀριθμός: Παραπέμπει σέ σελίδα ἀπό τόν τόμο «Συλλειτουργικό».
   β) Σελ. καί ἀριθμός: Παραπέμπει σέ σελίδα τοῦ τόμου πού ἔχετε στά χέρια σας.
   γ) Παρενθέσεις: ι) Σημαίνει προσθήκη λέξεως ἤ φράσεως πού διευκρινίζει μέ τρόπο ἁπλούστερο τό νόημα προηγουμένης λέξεως ἤ προτάσεως. 
   ιι) Στήν ἀρχή μιᾶς προτάσεως. Σημαίνει λέξεις ἤ προτάσεις πού περιέχονται σέ παρενθέσεις,  οἱ ὁποῖες δέν γράφονται, ἀλλά ἐννοῦνται καί διευκρινίζουν τά ἑπόμενα.
   ιιι) Φράσεις ἤ λέξεις μεταξύ δύο κομμάτων ἐπεξηγοῦν πρηγούμενες φράσεις.

 

ΠΗΓΕΣ ΚΑΙ ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΑ ΒΟΗΘΗΜΑΤΑ

1. Λειτουργικά βιβλία διαφόρων ἐκδόσεων: (Ἀποστολικῆς Διακονίας. Σαλιβέρου. «ΦΩΤΟΣ». Ρηγοπούλου κ.λ.π).
2. Ἑρμηνευτικά Παλαιᾶς καί Καινῆς διαθήκης:
   α) Ἀρχιμ. Ἰωήλ Γιαννακοπούλου. Ἑρμηνεία Παλαιᾶς Διαθήκης.
   β) Π. Τρεμπέλα. Ἑρμηνεία Καινῆς Διαθήκης.
   γ) Ἰ. Κολιτσάρα. Ἑρμηνεία Καινῆς Διαθήκης.
   δ) Ἀ. Δεληκωστοπούλου:  «Τό  Ψαλτήριο σέ Νεοελληνική ἀπόδοση».
3. Πρωτ. Πολυκάρπου Τύμπα: «Ἑρμηνεία ἀγνώστων λέξεων ὑμνολογικῶν καί       λειτουργικῶν κειμένων».
4. Λεξικά: Δ. Δημητράκου, LIDDELL & SCOTT  καί  ἄλλα.
5. Ἄλλα βοηθήματα πχ:  Πρωτοπρεσβυτέρου Κωνσταντίνου Παπαγιάννη. «Διορθώσεις καί παρατηρήσεις ἐπί τοῦ Τριῳδίου»  κ.λ.π .
6. Ποικίλα σχετικά ἄρθρα, συζητήσεις, δημοσιεύσεις καί ἐργασίες τοῦ διαδικτύου.
    

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

Λέγομαι Κοσατζῆς (Παρασκευᾶς) Παῦλος τοῦ Ἀθανασίου καί εἶμαι ἱερέας.
Γεννήθηκα στά Ἴβηρα Νιγρίτας στίς 5-1-1935 ἀπό γονεῖς καταγομένους ἀπό τήν Ἀνατολική Θράκη.
1941-49. Φοίτησα στό Δημοτικό  Σχολεῖο (περίοδος κατοχῆς καί ἐμφυλίου πολέμου ὅπου ἐξ αἰτίας τῶν ἀνωμάλων καταστάσεων καθυστέρησα δύο ἔτη).
1949-55. Φοίτησα στό Ἑξατάξιο Γυμνάσιο Νιγρίτας.
1955-59. Φοίτησα στή Θεολογική Σχολή τοῦ Καποδιστριακοῦ Πανεπιστημίου, Ἀ-θηνῶν καί ἔλαβα τό πτυχεῖο στίς 20 Φεβρουαρίου 1960.
1960-62. Ὑπηρέτησα στόν στρατό ὡς ἔφεδρος ἀξιωματικός.
1962. Ἦλθα σέ γάμο ἀπό τόν ὁποῖο  ἀπέκτησα τρία παιδιά καί ἑπτά ἐγγόνια.
1962-64. Ὑπηρέτησα ὡς θεολόγος σέ ἰδιωτικό Γυμνάσιο τῶν Σερρῶν.
1964  29 Αὐγούστου. Χειροτονήθηκα διάκονος.
1964 30 Αὐγούστου. Χειροτονήθηκα πρεσβύτερος καί διορίσθηκα ὡς ἐφημέριος στόν Ἱ. Ν. Ἁγ. Γεωργίου Νιγρίτας, ὅπου ὑπηρέτησα μέχρι τή συνταξιοδότησή μου, (τέλος Μαΐου 2007).
1967 (26 Δεκεμβρίου). Χειροθετήθηκα πνευματικός καί διακονῶ στό διακόνημα αὐτό καί μετά τή συναξιοδότησή μου μέχρι σήμερα. Γιά τό μέλλον «ὁ Κύριος οἶδε».
1967-89. Ὑπηρέτησα ὡς Θεολόγος στό Δημόσιο Γυμνάσιο καί Λύκειο Νιγρίτας.                       
1989 10 Ὀκτωβρίου. Παραιτήθηκα ἀπό τήν Ἐκπαίδευση, γιά νά ἀφιερωθῶ ἐξ ὁλοκλήρου στά ἱερατικά μου καθήκοντα.

 

ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ

1. Ἐπιτρέπεται ἡ χρήση καί ἐκτύπωση τῆς ἐργασίας τμηματικά ἤ συνολικά, ἀρκεῖ νά ἀναφέρεται ἡ πηγή.

 2. Δεν ἐπιδιώκω οὔτε ἐπιθυμῶ τήν ὑποκατάσταση τοῦ πρωτοτύπου κειμένου τῶν ὕμνων ἀπό τή μετάφραση τους κατά τήν τέλεση τῶν ἀκολουθιῶν.